ویژگی‌های XLD آگار مرک :

۱. ترکیبات:
– حاوی مواد مغذی مانند xylose, lactose, sucrose
– دارای lysine و deoxycholate که رشد باکتری‌های گرم منفی را تحریک می‌کند.
– حاوی شاخص‌های pH مانند phenol red برای تشخیص تخمیر قندها.

۲. ویژگی‌های محیط کشت:
– pH اندکی قلیایی (7.4) که مناسب رشد باکتری‌های روده‌ای است.
– ظاهر کلنی‌ها:
– سالمونلا: کلنی‌های قرمز با هاله سیاه
– شیگلا: کلنی‌های صورتی تا قرمز
– باکتری‌های لاکتوز مثبت: کلنی‌های زرد

۳. کاربرد:
– جداسازی و شناسایی سالمونلا و شیگلا در نمونه‌های غذایی و بهداشتی
– بررسی میکروبی فرآورده‌های لبنی، گوشت و محصولات سبزیجات

بنابراین XLD آگار به‌عنوان یک محیط کشت افتراقی و انتخابی برای جداسازی باکتری‌های روده‌ای در صنایع غذایی بسیار کاربردی است.علاوه بر سالمونلا و شیگلا، برخی باکتری‌های دیگر نیز می‌توانند در محیط کشت XLD آگار شناسایی شوند:

۱. باکتری‌های لاکتوز منفی:
– باکتری‌های گرم منفی لاکتوز منفی مانند سالمونلا و شیگلا، در این محیط کشت کلنی‌های قرمز رنگ تولید می‌کنند.

۲. باکتری‌های لاکتوز مثبت:
– باکتری‌های گرم منفی لاکتوز مثبت مانند E.coli در این محیط کشت کلنی‌های زرد ایجاد می‌کنند.

۳. انتروباکتریاسه:
– بسیاری از اعضای خانواده انتروباکتریاسه مانند کلبسیلا، انتروباکتر و سیتروباکتر نیز قادر به رشد در این محیط هستند.

۴. سایر باکتری‌های روده‌ای:
– برخی باکتری‌های دیگر مثل آئروموناس و پروتئوس نیز ممکن است در این محیط کشت قابل شناسایی باشند.

بنابراین XLD آگار علاوه بر سالمونلا و شیگلا، قادر به جداسازی و شناسایی طیف وسیعی از باکتری‌های گرم منفی روده‌ای است. اما برای تشخیص قطعی نیاز به انجام آزمایش‌های تکمیلی مانند بیوشیمیایی یا مولکولی است.

برای استفاده از محیط کشت XLD Agar در آزمایشگاه، روش‌های زیر معمولاً انجام می‌شوند:

۱. تهیه نمونه:
– نمونه‌های مورد آزمایش می‌توانند مدفوع، مواد غذایی، آب و سایر نمونه‌های محیطی باشند.
– نمونه‌ها باید با استفاده از روش‌های استریل جمع‌آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شوند.

۲. تلقیح نمونه:
– سطح محیط کشت XLD Agar در پلیت پتری استریل تلقیح می‌شود.
– معمولاً چند رقت متوالی از نمونه تهیه و روی پلیت‌ها کشت داده می‌شود تا کلنی‌های جدا شده قابل بررسی باشند.

۳. انکوباسیون:
– پلیت‌های کشت داده شده در دمای ۳۵-۳۷ درجه سلسیوس به مدت ۱۸-۲۴ ساعت انکوبه می‌شوند.

۴. بررسی کلنی‌ها:
– بعد از انکوباسیون، کلنی‌های باکتریایی از نظر ظاهر، رنگ و خصوصیات افتراقی مورد بررسی قرار می‌گیرند.
– کلنی‌های زرد با مرکز سیاه احتمالاً سالمونلا و شیگلا هستند.

۵. تأیید نهایی:
– برای تأیید نهایی هویت باکتری‌ها، انجام آزمایش‌های تکمیلی مانند آزمایش‌های بیوشیمیایی و سرولوژیکی ضروری است.

در مجموع، استفاده از XLD Agar در آزمایشگاه به همراه سایر روش‌های میکروبیولوژی امکان جداسازی و شناسایی سالمونلا و شیگلا را فراهم می‌آورد.